Ons Dames1 is het afgelopen seizoen op ruime afstand op de concurrentie dik verdiend kampioen geworden. Absoluut een prestatie van formaat, zeker als je bedenkt dat de 2e Klasse zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot een hele sterke competitie waar de onderlinge verschillen echt heel klein zijn. We klopten de afgelopen jaren nadrukkelijk aan de deur van de promotieplekken, maar dit jaar viel alles op zijn plaats. Een klein dipje na de winterstop werd met een enorme dosis teamspirit omgezet naar een mega eindsprint naar het kampioenschap.

Bij de vorige promotie naar de 1e Klasse was ik de coach van een geweldige groep meiden die zich vervolgens jarenlang geweldig op dat niveau hebben gemanifesteerd. Het eerste jaar lag de focus op handhaven (toen 10e geworden), maar door de jaren heen ontpopten we ons tot een geoliede vechtmachine die steevast eindigde in het linker rijtje. 

Extra mooi is dat Meike toen als een jong meisje uit de B regelmatig meedeed en nu jaren later als aanvoerder en een van de grote sterkhouders in het huidige Dames1 wekelijks van grote waarde is.

Deze zomer kwamen twee langgekoesterde wensen, wekelijks spelen en trainen op water en promotie naar de 1e Klasse, dan eindelijk uit: We’re back. Toen Jean-Paul mij toentertijd vroeg of ik zijn assistent wilde worden, vond ik dat sowieso heel erg mooi, maar het idee dat we met elkaar weer stappen konden gaan zetten om weer terug te keren naar de 1e klasse maakte dat alleen maar mooier.

De reis er naartoe (technisch-, tactische- en conditionele (hulde aan Rene) ontwikkeling, legio teambuilding/weekenden, samen lachen en huilen, leren en nog beter worden, focus en passie en dit alles gadegeslagen door erg trouwe supporters) was echt een geweldige ervaring voor het team en voor ons. De bestemming (het vieren van het kampioenschap) is inmiddels veranderd in een fantastische uitdaging voor de toekomst. We staan op de top van de berg, maar er blijkt nog een top achter te liggen: we hebben er heel veel zin in."